Het wordt steeds gekker in dit land
De afgelopen week werden wij weer op iets nieuws getrakteerd. Nadat we eerder al kennis hebben mogen maken met WOKE, een ondoorzichtig kluwen van mensen die zich door van alles beledigd voelen en daar ook ruimte voor krijgen, worden we nu getrakteerd op klimaatactivisten die dit uiten door zich vast te lijmen.
Eerst gebeurde dit in een talkshow. Een uiterst vreemde man lijmde zich, ten behoeve van het klimaat vast aan een tafel terwijl dat geen onderdeel was van het programma. Deze narcistische aandachttrekker maakte zichzelf onsterfelijk belachelijk door op de tafel te kruipen en zich daaraan vast te lijmen. Toen doortastende beveiligers de tafel optilden en hem vervolgens van de tafel af lieten glijden schreeuwde hij moord en brand. Ik had gehoopt dat deze held tweecomponentenlijm had gebruikt zodat bij afvoer een deel van zijn hand bij de tafel was achtergebleven.
Deze week werden we verrast door twee sneue Belgen die schilderijen beschadigden met tomatensoep en zich ook meenden vast te kunnen lijmen “voor het milieu” Het verbaast mij niets dat ze dit in Nederland doen. Lang in België gewoond hebbend weet ik dat je dit soort ongein beter niet kunt doen bij onze zuidelijke Gendarmes. Die lossen dat op hun eigen manier op. Met d’n matrak, ofwel knuppel.
Deze volstrekte waanzin zou nog niet zolang geleden voldoende reden zijn geweest voor een enkeltje dolhuis maar in ons land kan deze talkshowplakker gewoon twee dagen later weer aanschuiven bij de publieke omroep om zijn verhaal te doen. Een soort van legitimatie.
Maar wat ik mij ook afvraag: wat doen deze malloten in het dagelijks leven? Hebben ze een baan, een partner, kinderen, buren?
Je kan toch met goed fatsoen de dag erna niet tussen je collega’s bij de koffie-automaat staan. Je partner kan toch alleen knalrood van schaamte melden dat ze bij je hoort. Je kinderen kunnen toch niet meer naar school. En de waarde van je huis daalt als je naast zo’n malloot woont.
Steeds vaker, zie ik het goed of word ik te oud, treedt er een gevoel van vervreemding op. Wat is er gaande, kan dit allemaal en geven we gewoon niet teveel aandacht.
Wat een gekte!