Basta!

Soms ben ik wat onrustig

Als we terugkijken naar wat allemaal gebeurde in de jaren dertig begrijpen we nu niet dat de mensen destijds niet in de gaten hadden wat hen te wachten stond. Herbewapening, vergroting van de krijgsmacht, geopolitieke spanningen en het vormen van coalities. En we kunnen ons niet voorstellen dat iemand Chamberlain met zijn “Peace in our Time” volgde en niet de somberheid van Churchill die wees op een naderende oorlog.

Even naar de huidige tijd. Het is lastig om in de defensie-industrie rechtstreeks te investeren (het vice-fund is wellicht een aanrader) maar anders zou het een uitstekende belegging zijn. Na jaren van bezuinigen op defensie hoor je ook de linkerkant niet meer als de begroting voor defensie wordt verhoogd en zelfs de door de NAVO vastgestelde 2 procent gaat overschrijden. Let wel: nog maar tien jaar geleden werd de cavalerie opgeheven en de tanks aan Duitsland verkocht. Japan verdubbelt zijn defensiebegroting terwijl na de tweede wereldoorlog was opgenomen dat men een beperkte krijgsmacht zou hebben. Zweden en Finland zeggen vaarwel tegen de zo lang gekoesterde onafhankelijkheid op defensiegebied en sluiten zich aan bij de NAVO. Relatief dichtbij woedt een oorlog en in het Midden-Oosten vallen dagelijks vele doden. Een Chinese spionagesatelliet vermomd als zon struint het nucleaire arsenaal van de Verenigde Staten af. China claimt in 2027 Taiwan terug.

Vindt u het vreemd dat ik wat onrustig ben? En ineens Chamberlain zo goed begrijp terwijl ik toch echt een Churchill fan ben? Chamberlain ging -wellicht tegen beter weten in- voor vrede. Churchill zag al sigaren rokend en whisky drinkend dat Hitler een schoft was die zijn belofte van slechts één annexatie toch niet na zou komen. Ik moet steeds vaker aan Chamberlain denken als ik weer zie dat het geleverde wapenarsenaal aan Oekraïne steeds zwaarder wordt. Eerst gaven we vesten en informatie, nu worden tanks geleverd en is de volgende stap raketten. Het is dus niet vreemd dat de Russische minister van Buitenlandse Zaken al spreekt over een conflict van zijn land met de NAVO. Wellicht hebben wij destijds toch net als Chamberlain gedacht toen we de eerste leveranties deden en zullen we achteraf ons afvragen waarom de NAVO niet direct grootschalig heeft ingegrepen. Maar dat is allemaal, veel doden en gewonden verder, achteraf praten.