Vakantie
Nee, ik heb geen vakantie en ik ga ook voorlopig niet. Het enige voordeel van vakantie is voor mij dat je toch letterlijk en figuurlijk wat meer afstand neemt. Maar goed, waarom deze column dan? Welnu, ik wil graag eens wat bespiegelingen over dit totaal overschatte fenomeen met u delen.
Het mooiste is natuurlijk dat je doet wat je leuk vindt en dus geen vakantie nodig hebt. Gewoon helemaal niets doen is niets voor mij, ook niet op een andere plaats. Vakantie is gebouwd op contrast, en waarde lezer, dat begrijp ik niet.
Thuis kan men alleen op een bed slapen van een bekend en peperduur merk zo wordt gesteld, op vakantie is het zo heerlijk avontuurlijk om op een luchtbed in een tent te slapen, die gegarandeerd midden in de nacht leegloopt. Thuis heeft men keukenapparatuur die met een app kan worden bediend, op de camping is het klungelen met een éénpitsbrandertje zo leuk. Thuis moet alles snel en efficiënt, als men met vakantie is doet men niets dan alleen rennen om een stoel te reserveren bij het zwembad. En thuis kan men zich nog verschuilen voor de buurman, op vakantie is er geen vluchten aan om “een bakkie te moeten doen”.
Vakantie is een vorm van ontbering zoeken. In het verleden waren het alleen boetedoenende kluizenaars die een klein hok opzochten als tuchtiging voor hun zonden, nu betaalt men er voor in de vorm van bijvoorbeeld een caravan of een tent.
Een hotel is niet veel beter. De kamer is te warm, het dekbed van een isolatiegraad dat je je sponde uitdrijft, de broodjes afgebakken rommel en het zwembad is genomen met een groothoeklens. De kaart is oppernederlands met schnitzel, saté, trio van vis, varkenshaaspuntjes in roomsaus en een vegetarische loempia. De ontspanningsruimte van het veelgeprezen hotel is gelegen tussen toilet en keuken en u moet uw benen optillen van de geïrriteerde werkster die voortdurend stofzuigt met een apparaat dat als het een brommer was nooit door de geluidstest zou komen. Uiteraard liggen er tijdschriften. De meest recente kondigt het huwelijk van onze kroonprins aan. En het hotel is gelegen op een plek waar de lucht zo zuiver is dat er dagelijks een bus rochelende bejaarden uitstapt. En het appelgebak zo vers dat van de kou uw vullingen eruit klappen. Uiteraard met een toef slagroom uit een spuitbus.
Maar er kan nog meer ontbering bij. We gaan “trekken” lopend of met de fiets en dan overnachten in een verbouwd tuinhuisje (soms trekkershut genoemd), ‘Tiny house’, ‘gezins- of groepskamer’ in een jeugdherberg of een groepsverblijf. Zelf je borden wassen, soms zelfs de douche delen, het zo ‘leuk’ hebben met die ander waar je niet in geïnteresseerd bent en een verwijzing dat je voor eten naar de plaatselijke snackbar wordt verwezen.
Kortom vrienden, blijf lekker thuis, vooral als iedereen weg is en geniet van de beelden van enorme files, sneue bussen met inzittenden met feestneuzen en het overvolle Schiphol. U zit er niet tussen!